Akhisar’ın Nüfusu,Ekonomik,Sosyal Ve Kültürel Yapısı
Akhisar İlçesinin nüfusu, 9 belde ve 86 köyüyle birlikte yaklaşık 160 bindir. Nüfusun 100 binden fazlası ilçe merkezinde yaşamaktadır. Bu rakam ülkemizdeki çoğu ilin nüfusundan fazladır. Nüfustaki kadın erkek oranı yaklaşık yarı yarıyadır. Nüfusun bu denli yüksek olmasının en önemli sebebi Akhisar’ın bulunduğu coğrafi konumdur. Ayrıca ilçe, Kurtuluş Savaşı sonrasında ciddi sayıda göç almıştır. 1919 -1922 yılları arasında Yunan işgalinin ardından Güneydoğu Avrupa’dan göç eden Türk göçmenlerin yerleştirildikleri yörelerden biri de Akhisar’dır. Birinci Dünya Savaşı öncesinde 12.000 olan nüfus, savaşın ardından Yunanistan’a göç eden Rumlarla azalsa da bu süreçte Türk göçmenlerin gelmesiyle 18.000’e ulaşmıştır (1927 verileri).
Akhisar yaklaşık 80.000 hektarlık tarım alanıyla çok büyük bir tarımsal potansiyele sahiptir. Değişik sebze ve meyve türlerinin yetişmesine uygun olan bu topraklarda en önemli endüstri bitkisi tütün ve zeytin iken tütünün geleneksel önemi son yıllarda yerini zeytine bırakmıştır. İlçe sınırlarında 12 milyon civarındaki zeytin ağacı sofralık zeytin ve zeytinyağı üretiminde Akhisar’ı ciddi bir merkez haline getirmiştir. Akhisar’ın toprak yapısı ve ikliminden (özellikle rüzgar) dolayı pek çok farklı cins zeytinin yetiştirilmesi, bu ilçemizi zeytin üreten diğer yörelere kıyasla ön plana çıkaran bir özelliktir. Türkiye’den Avrupa’ya ihraç edilen sofralık zeytinin önemli bölümü Akhisar zeytinidir. Akhisar’da üretilen zeytinlerin bir bölümü başka bölgelerin zeytini adı altında iç piyasaya sürülmektedir. Yetiştirilen diğer ürünler, buğday, arpa, mısır, pamuk, baklagiller ve bahçe bitkileridir. Tarıma dayalı ekonomisinin yanı sıra Akhisar’da Türkiye’nin en büyük broyler ve yumurta üreten tesisleri ile bir seramik fabrikası bulunmaktadır. İlçede tekstil ve bazı bazı gıda (helva, lokum) ürünlerinin üretimi de ileri düzeydedir.
Yörenin Osmanlı’dan miras kalan geleneksel yapısı Yörük-Türkmen kültürüdür. Bulunduğu coğrafi konum ve aldığı göçler Akhisar’ın sosyal yapısındaki çeşitliliği, zenginliği meydana getirmiştir. Kurtuluş Savaşı sonrasından başlamak üzere Güneydoğu Avrupa’dan gelen göçmenlerle zenginleşen sosyal ve kültürel yapı daha yakın tarihlerde iş bulmak amacıyla kuzeydoğu Anadolu’dan gelen vatandaşlarla da çok renkli bir hal almıştır.
Akhisar’da, Orta ve Yükseköğretim eğitim düzeyi Türkiye ortalamasının oldukça üzerindedir. İlçenin zorunlu ilköğretim ya da okuryazarlık sorunu kalmamıştır. Belediye Sosyal ve Kültür İşler Müdürlüğü’nün gayretleriyle düzenlenen çok sayıda etkinliğin yanı sıra sinema salonu kültürel yapının canlı kalmasını sağlamaktadır.
Minyatür at arabacılığı, keçecilik halen canlı bir şekilde varlığını sürdüren geleneksel sanatlardır. Yine Akhisar belediyesi bünyesinde açılan kurslarla pek çok sanat dalıyla ilişkili olarak kurslar verilmektedir.
İlçede her yıl düzenli olarak Mayıs ayında Çağlak Festivali düzenlenmektedir. Giderek daha canlı bir hal alan bu festival ilçenin Balkanlar’daki soydaş kentlerle ilişkisini de geliştirmektedir. Makedonya’daki Gostivar ile Karadağ’daki Rozaje başta olmak üzere pekçok yerleşim, Akhisar ilçesi ile kardeş şehirlerdir.
